سر به پایین و حرکت با چراغ خاموش؛ شعار امین میرزازاده
تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۶۸۰۲۸
مربی سازنده قهرمان سنگینوزن جهان گفت که امین میرزازاده بدون حاشیه کارش را دنبال میکند و حرکت با چراغ خاموش، شعار آنهاست. - اخبار ورزشی -
سینا طالبوند درگفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم در مورد روند رو به رشد امین میرزازاده که با قهرمانی جهان در مسابقات صربستان تکمیل شد، اظهار داشت: سال قبل هم فکر میکردیم امین، رضا کایالپ را ببرد، اما بد آوردیم و او بدموقع و نزدیک به مسابقه بیمار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با اشاره به اینکه ترکها به دنبال کسب طلایی دیگر با رضا کایالپ بودند که امین میرزازاده مانع از این کار شد، تأکید کرد: رضا کایالپ شکستناپذیر به نظر میرسید اما امین توانست همان کاری که باید انجام دهد را روی این کشتی سوار کند. این هم در شرایطی اتفاق افتاد که هر دو اخطار کمکاری به امین داده شد چون کایالپ با فن خطا او را بیرون از تشک برد. همین انرژی زیادی از امین گرفت و البته کایالپ را مهاجمتر نشان داد، کار داشت سخت میشد که امین توانست روی همان تکنیکی که مدتهای طولانی تمرکز کرده بود، کارش را درست تمام کند.
این مربی 31 ساله گُتوندی که از 15 سالگی در کنار امین میرزازاده حضور دارد، درباره اینکه این کشتیگیر خیلی آهسته و پیوسته، بدون حاشیه و خیلی حرفهای دوره قهرمانیاش را طی میکند، گفت: تأکید و تکه کلام همیشگی ما همین بوده که همیشه چراغ خاموش، سر به پایین و رو به هدف حرکت کنیم، موفقیت خودش به موقع صدا میکند. مسیرمان همیشه همین بوده و خدا هم کمک کرده است.
طالبوند درباره اینکه پیش از این عنوان شده بود میرزازاده در گتوند مشکل حریف تمرینی دارد، خاطرنشان کرد: امین که اینجا حریف تمرینی ندارد، دوستانش غیرت میکنند و برای تمرین میآیند. این واقعاً رشادت آنهاست و زیر باراندازهای امین به بدنشان کلی فشار وارد میشود، آنها با کمردرد و دنده آسیبدیده و... تمرین را ترک میکنند. سایر مسائل را در گُتوند برای تمرین امین جفت و جور میکنیم، اما مشکل حریف تمرینی پابرجاست. امین قویترین سنگینوزن کشتی فرنگی دنیاست و برای او حریف پیدا کردن سخت است.
این مربی سازنده در مورد لوپز دارنده چهار طلای المپیک که گفته به پاریس هم خواهد آمد و از قد و قامت بزرگتری نسبت به میرزازاده برخوردار است، گفت: امین سال 2015 بدون شکست بود، در 5-6 تورنمنت و آسیایی و جهانی شرکت کرد و فقط اخطار امتیاز داد، فنی کسی از او امتیاز نگرفت، اما از همان زمان باید صبر میکردیم که امین قد و قوارهاش به کشتیگیران تاپ دنیا نزدیک شود. هنوز هم باید بهتر شود، سال قبل بعد از آنکه امین با نقره جهانی برگشت، دو هفته استراحت مطلق داشت و بعد از آن دو هفته تمرینات ما در طبیعت آغاز شد که برای پیشگیری از آسیبدیدگی کتف و زانو بود.
وی افزود: بعد از آن وارد دوره بدنسازی شدیم، تلاش کردیم که وزن و قدرتش را اضافه کنیم، البته قطعاً این کار با کمک کادرفنی تیم ملی اتفاق افتاد. حسن رنگرز و طالب نعمتپور که مربی ویژه امین در اردوی تیم ملی بود، خیلی کمک کردند و باز هم برنامه به همین شکل پیش خواهد رفت و قویتر به فکر المپیک خواهیم بود. مسئله این است که راه پیروزی بر لوپز را پیدا کردیم، اما این یک بخش از کار است و باید حتماً روی آن تمرین و تمرکز کرد.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: امین میرزازاده کشتی فرنگی امین میرزازاده بعد از آن تیم ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۶۸۰۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نور محبوسی که خاموش نشد
هر چند تقویمها را ساختهاند تا به ما سال و ماه را یادآوری کنند تا زمان را از دست ندهیم اما این، همه فایده خطکشی سال و ماه نیست. گاه همین خط و نشانهها به ما کمک میکند سری به روایتهای بهجامانده از حوادث و اشخاص در تاریخ بزنیم. وقایع و اشخاصی که برای ما عبرتها و یادآوریهایی با خود دارند. در این میان میتوان مدعی شد تقویم شیعه برای ما بچه مسلمانها، سراسر ذکر و یادآوری است. به همین دلیل بر آن شدیم در مجموعه نوشتههایی، برخی از این یادآوریها و ذکرها را بیاوریم.
مناسبتهای ماه شوال را که مرور میکنی، در برخی روزها بیشتر از بقیه ممکن است مکث کنی. یکی از این روزها، سالروز دستگیری امام کاظم(ع) توسط هارون عباسی است. آنطور که شنیدهایم و میدانیم، آغاز امامت ایشان همزمان با دوران استقرار و ثبات خلافت عباسیان است. سلسلهای که دارای حکام مستبدی بود و به حکومتدارای همراه با خفقان و تهدید و بگیر و ببند، مشهور بودند. طبیعی است در چنین شرایطی، شخصیتی مانند امام موسی کاظم(ع) روز خوش نداشته باشد. بنا به روایتهای تاریخی، علت اصلی اسارت و زندانی کردن امام موسی کاظم(ع)، شهرت امام و دسترسی شیعیان به ایشان و توجه بیسابقه مردم به آن حضرت است. حضرت موسی بن جعفر(ع) در طول دوران امامتش بارها از طرف خلفای عباسی احضار و زندانی شد. در مورد مدت زندانی بودن امام(ع) گزارشهای مختلفی وجود دارد که میتوان گفت مدت آخرین اسارت منتهی به شهادت ایشان چهار تا پنج سال و مجموع اسارت ایشان در دوران زندگیشان، بین 10 تا 12سال است. اگرچه در بسیاری از موارد، امام(ع) در خانه برخی از افراد، محصور و تحت نظر بودند؛ اما در مواردی حکومت عباسی به شکنجه ایشان در زندانهایی مخوف و سیاهچالها میپرداختند که در زیارتنامه حضرت به این موضوع اشاره شده است. بر اساس گزارشی دیگر، هارون گاهی برای تفریح به پشتبامی میرفت که مشرف به زندان بود. روزی به ربیع گفت این پارچه چیست که هر روز آن را داخل زندان میبینم؟ ربیع گفت: پارچه نیست! موسی بن جعفر است که پس از فجر تا هنگام نماز ظهر به سجده میرود. هارون گفت: او از راهبان بنیهاشم است! ربیع از او پرسید: پس چرا در زندان بر وی سختگیری میکنی؟ هارون گفت: چارهای نیست!
نخستینبار امام در زمان خلافت مهدی عباسی از مدینه به بغداد تبعید شد که زمان دقیق آن ذکر نشده است. اما دومین بار به وسیله هارون در ۲۰شوال سال ۱۷۹ق در مدینه دستگیر و ۷ ذیالحجه در بصره در خانه عیسی بن جعفر زندانی شد. نفوذ معنوی امام کاظم(ع) در دستگاه حاکم بهحدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین وزیر دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر(ع) بودند و به دستورات ایشان عمل میکردند. هارون سرانجام در سفری که در سال 179 به خانه خدا رفت، از عظمت معنوی امام و احترام خاصی که ایشان در بین مردم داشت بیش از پیش آگاه شد. او پس از بازگشت به مدینه و زیارت مرقد پیامبر(ص) تصمیم گرفت موسی بن جعفر(ع) را دستگیر و زندانی کند. به دستور هارون در زمان انتقال آن حضرت از مدینه به بصره، کجاوههایی در مسیر همراه با کجاوه امام حرکت کردند تا در طول مسیر از راههای مختلف مسیر خود را تغییر دهند و به این ترتیب مردم ندانند امام را به کجا و با کدام کجاوه بردند. این سیاست برای مأیوس کردن مردم و بیخبری از تبعیدگاه امام(ع) بود، سیاستهایی که نشاندهنده ترس حاکمان مستبد از نور و عظمت این امام بزرگوار بود؛ ترسی که به شهادت ایشان منجر شد. اما تاریخ گواه معتبری برای شکست استبداد و باقی ماندن نور است.
زهره هاشمی